Yogyakarta, Bromo en naar Sumatra

Zie, dit bedoel ik dus. Weer een week voorbij! Maar, het goede nieuws is, wel weer tijd voor de afsluiting van de week!

Vorig weekend waren we nog in Yogyakarta, in de super leuke wijk Prawirotaman. We hebben het vaste rondje, Borobudur, Prambanan, Jalan Malioboro, het Kraton (paleis van de sultan) en het bijbehorende waterpaleis gehad. Maar het leukste aan Yogyakarta blijft denk ik toch de wijk waar we zitten. Het is vrij rustig (als je bedenkt dat we in een grote stad zitten), er zitten allemaal leuke restaurantjes en over het algemeen voelt het gewoon gezellig aan.

Afgelopen maandag verlieten we Yogyakarta en kwamen we na een 8 uur durende treinrit aan in Probolinggo. Vanuit hier hadden we de sunrise tour naar de vulkaan Bromo op het programma staan. We kwamen ’s avonds aan in Probolinggo en na wat te hebben gegeten gingen we naar bed. WANT.. de wekker stond om 2 uur ’s nachts.

Om half 3 stapten we in de auto om vervolgens om 4 uur aan te komen bij het view point. Vanuit hier was het nog ongeveer een half uurtje lopen naar boven, zeiden ze. De weg veranderde in treden, en de treden veranderden in bospaden naar boven. Na ruim 3 kwartier kwamen we aan op de top. Toch een heftige klim zo op de vroege ochtend, maar ik moet zeggen, het uitzicht maakt een hoop goed. Na een fijn plekje te hebben gevonden, gaan we zitten voor de befaamde zonsopkomst. Het is behoorlijk koud en met kippenvel op de armen wachten we af.

We hebben geluk, het is super helder weer en de zonsopkomst is ontzettend mooi. Je kunt natuurlijk niet alles hebben en we hebben wat last van het Limburgse gezin wat naast ons is komen zitten, waar voornamelijk de jongste zoon behoorlijk luidruchtig aan het klagen is. Gelukkig besluit hij een kachel op te gaan zoeken en verlaat hij ons na een tijdje (succes daarmee trouwens).

Na de indrukwekkende Bromo tour rijden we terug naar het hotel en vervolgen we onze weg richting Surabaya. In Surabaya overnachten we in het alom bekende Majapahit Hotel (super luxe, we moesten immers bijslapen) en de dag erna stappen we in de taxi naar het vliegveld. We hebben onze VisumRun op het programma staan.

Een visum voor Indonesië is enkel voor 30 dagen geldig en omdat wij langer willen blijven in dit mooie land, moeten we het land uit. Dus, we hebben een vlucht naar Kuala Lumpur op het programma, stempeltje halen en doorvliegen naar Medan, Sumatra. Onderweg pikken we Kathy op, die ons de komende 2 weken vergezelt op onze reis!

Momenteel zijn we op het eiland Samosir, midden op het Tobameer in Sumatra. We hebben met z’n drieën het stadscentrum(pje) verkend en morgen gaan we op de scooter het eiland verkennen!

De foto’s blijf ik nog even schuldig. dit wegens het gebrek aan fatsoenlijk internet 😉

Maar natuurlijk, zoals altijd..

Heel veel liefs vanuit de Wildernis,

Xx Maris