Vorige week begonnen we aan onze grande tour door Vietnam en schreef ik mijn reisupdate vanuit Mũi Né. Inmiddels zijn we halverwege Vietnam vandaag doorweekt aangekomen in Hoi An. Qua weer hebben we inmiddels ook alles gezien, hitte, kou en regen, allemaal in een week! Vietnam verrast ons nu al.
Na onze lange tocht van Ho Chi Minh City naar Mũi Né, hadden we een nachtje om bij te komen. De dag erna bonden we onze backpacks alweer achterop de motor en reden we richting Đà Lạt. Eerst maakten we nog een stop bij de bekende zandduinen van Mũi Né, de gele dan, want bij de rode staat een politiecontrole waarschuwden ze ons. Na een paar radslagen door de duinen, en alsnog die boete, reden we verder. De bergen in, want Đà Lạt ligt op 1500 meter. Inderdaad, bergen in Oostenrijk ook, dus je kunt je voorstellen er daar een ander klimaat heerst. Heerlijk koel zeiden ze, belachelijk koud vond ik het!
Met als enige ‘warme’ kleding mijn yogabroek en een vest, met daaronder mijn hardloopschoenen en een sarong als sjaal. Ja echt charmant was het niet en ik had het alsnog koud. Mocht iemand zich afvragen hoe lang het duurt voordat een lichaam went aan een bepaalde temperatuur, dit is 5,5 maand. Đà Lạt was 22 graden overdag en 18 ’s avonds, maar man wat was het koud!
Het uitzicht onderweg! 
Uitzicht vanaf onze accommodatie!
Đà Lạt is het koffie wahalla van Vietnam en we hadden onszelf 2 nachten gegeven in Đà Lạt. Dag 1 was de reisdag, en op dag 2 hebben we twee koffie boerderijen bezocht en onze eigen koffie geroosterd. Daarbij had de man die wij troffen erg veel kennis en wilde hij deze kennis erg graag delen, super interessant dat wel, maar we hebben er ruim 3 uur gezeten! Bezakt met een zakje zelf geroosterde koffiebonen en veel nieuwe kennis (ask me anything!), gingen we Đà Lạt centrum in. Maar doordat we het beide zo koud hebben, zijn we bij een restaurantje binnen gaan zitten. Stiekem zoekende naar een open haard, deze niet gevonden, wel hadden ze op de kaart een stoofpotje staan en rode wijn. Dat hielp ook.
De dag erna vertrokken we naar Nha Trang, maar niet voordat ik afscheid had genomen van de puppy Caphe, ja ik verliefd! De route van Đà Lạt naar Nha Trang was super mooi. Een rustige weg, kronkelend door de bergen met super mooie uitzichten. Echt een top rit!
Dit uitzicht, ik bedoel maar!
We hadden weinig verwachtingen van Nha Trang, vooral door de slechte verhalen die we hoorden over dat het een oord is wat volledig is overgenomen door de Russen. Wij gingen naar Nha Trang om te duiken. Nha Trang is namelijk van oudsher de duikershub van Vietnam en naar het schijnt een van de mooiere plekken (van Vietnam) om te duiken. Dit zegt denk ik wel meer over Vietnam dan over Nha Trang. Wel was het leuk om weer even onder water te zijn en onze Divemaster deed erg zijn best om leuke vissen/krabben te spotten. Ook kwamen we een nogal territoriaal aangelegde clown fish tegen (je weet wel, nemo, die schattige oranje visjes). Nou iets minder schattig dus, want deze heeft me gebeten! Ik wist niet eens dat vissen konden bijten, maar wel dus!
Na Nha Trang reden we verder, we willen namelijk naar een van de leukere steden van Vietnam, Hoi An! Omdat dit een behoorlijke afstand is, knippen we de route op en rijden we naar Quy Nhon, of beter gezegd het mini-kustplaatsje 15 km onder Quy Nhon, Bai Xep. En in Bai Xep is niets, een accommodatie en een strandtent en een hele rustige baai. En dat maakt Bai Xep eigenlijk heel erg tof! Een fijne sfeer, een handjevol backpackers en koud bier. Ons hutje was eigenlijk ook helemaal niets, een kokosnoot douche en een bed, maar lekker back to basic. Allemaal prima, tot dat het begon te regenen ’s avonds en dat niet meer ophield. Dat was kennelijk net iets teveel voor het dak van ons hutje, dus midden in de nacht hebben we nog een aantal jammerlijke pogingen moeten doen om de lekkages (meerdere en allemaal boven het bed!) op te lossen.
Niet het mooiste strand, maar wel een heerlijk rustige baai! 
Ons hutje!
Met iets minder slaap dan gehoopt stapten we vanochtend om 8 uur alweer op de motor voor de rit naar Hoi An. 300 km en dat allemaal over de snelweg, niet heel inspirerend helaas, maar 8 uur later zijn we er dan: Hoi An!
De laatste stop, nog 95 km te gaan! 
Aangekomen in Hoi An, direct de motor verruild voor de fiets
De komende dagen laten we de motor (en onszelf) even bekomen van de reis en verruilen we deze voor een fiets. Over een paar dagen gaan we weer fris door met de tour door Vietnam, op naar het noorden!
Liefs vanuit de Wildernis
Xx Maris
Het noorden van Vietnam vonden wij wat leuker! Als je naar Tam Coc gaat, moet je sowieso eten bij Thin Linh. En als je met een boot Halong Bay wilt doen, vertrek dan vanaf Cat ba. Heel veel plezier in Hoi an:)
Thin Linh, ik sla hem op, dank voor de tip 🙂 Thanks!
Dat valt me vies tegen van Nemo 😉
En jammer dat het hutje lek was, zag er wel super uit!
Lekker bijkomen op de fiets (en je kont ook ;))
Veel plezier!
Liefs
En daarna is Nemo “per ongeluk verdwaald”?
En IK WIL TERUG!!