Om 5.15 uur ging de wekker en 5.30 uur zaten we op onze E-bike, de zonsopkomst tegemoet. Wanneer je Bagan invoert op Google zie je direct de plaatjes van tempel, een zonsopkomst en natuurlijk de luchtballonen. Dus, when in Bagan.. ga een zonsopkomst zien.
Om half 6 dus reden we van ons hotel richting Old Bagan, waar de meeste tempels zich verzamelen. Koud trouwens! In Myanmar koelt het ’s nachts behoorlijk af en dat is te merken zo op de vroege ochtend. Na een half uurtje rijden komen we aan bij een setje tempels, of liever stoepa’s. We beklimmen de voorste stoepa en samen met een handjevol toeristen bekijken we de zonsopkomst. Zodra de zon zich laat zien, worden vanaf een veld verderop de luchtballonnen los gelaten. Hiervoor ben je in Bagan!
Luchtballonnen over Bagan 
Het plaatje van Bagan!
Na de zonsopkomst gaan we terug naar het hotel voor ontbijt. ’s Middags staat de rest van de tempeltour op het programma en zoeken we een plekje voor de zonsondergang. Omdat veel tempels gesloten worden, komen we bij dezelfde tempels uit als die ochtend.
Een van de weinige tempels waar je nog op kunt klimmen 
Zonsondergang in Bagan
Na een paar dagen in Bagan met heel veel tempels en nog meer kilometers op de E-bike vertrekken we op dinsdag naar Kalaw. Na een busrit van slechts 7 uur komen we aan in dit kleine bergdorpje. Kalaw ligt op 1300 meter boven zeeniveau en hier koelt het ’s nachts nog meer af. Zodra de zon onder is merk ik alweer dat ik een verkeerde keuze heb gemaakt tijdens het inpakken. Je zou denken dat ik van Vietnam heb geleerd, maar niet dus. 😉
Een van mijn favorieten: Let Put Kan 
Met een E-Bike Bagan verkennen
In Kalaw is niet vreselijk veel te doen. Maar we hebben deze stop toegevoegd omdat je schijnbaar een prachtige trekking kan doen naar Inle Lake. Dus na een dagje Kalaw beginnen we op donderdag aan onze wandeltocht, ik op mijn hardloopschoenen, Jeff op zijn slippers.
Samen met onze gids Nemin, lopen we over het platteland langs vele plantages en kleine dorpjes. Ondanks dat de plantages veelal leeg zijn, gezien we in het droge seizoen zitten, wordt er her en der nog wat verbouwd en krijgen wij een lesje in landbouw. In de kleine dorpen waar we langskomen wonen en leven diverse etnische bevolkingsgroepen. Als lange, blonde, blanke buitenlander, werd ik nog behoorlijk aangestaard.
Eindeloze vergezichten zoals deze!
Na 20 km en ruim 7 uur wandelen, komen we aan in Pattu Pauk. Hier slapen we bij mensen thuis op een dun matrasje en onder heel veel dekens! Vooral het ‘douchen’ is een ervaring, dit kan met een emmertje water achter een te laag muurtje. Het toilet, wat niet in huis is, maar meestal achterin de ’tuin’ is niet meer dan een hokje met een gat erin. Na anderhalve week in Myanmar, keek ik daar niet meer raar van op.
Pattu Pauk Village 
De befaamde douche!
Zodra de zon opkomt, ontwaakt het dorp en ontbijten we gezellig naast de buffalo’s. Na het ontbijt maken we ons op voor de rest van de tocht. Nog 15 km en ongeveer 5 uur wandelen en dan zijn we bij Inle Lake! De tocht sluiten we af met een boottocht over het meer. Redelijk gesloopt van de tocht en onder het stof en zand komen we aan bij ons hotel in Nyaung Shwe, een dorpje net boven Inle Lake. Na een fijne, lange en vooral warme douche bekijk ik de schade. Een blaar en een blauwe teen, dat lijkt mee te vallen!
Het laatste stukje met de boot! 
‘Floating Farm’
En dat was gisteren! Na een paar welverdiende koude biertjes sliepen we bijna de klok rond. Vandaag hebben we een zeer welkom rustdagje, want heel eerlijk heb ik toch stiekem wat spierpijn van de wandeling!
Fijn weekend!
Liefs vanuit de Wildernis,
Xx Maris
Prachtige foto’s!!
En wat een tocht! Wel een ervaring! Hoe kan het ook dat jef op zn slippers geen enkele blaar heeft!
Geniet van jullie verdiende rustdag!!
Dikke kus