Sinds dat we aan het reizen zijn, maken we eigenlijk overal gebruik van Grab taxi’s (vergelijkbaar met Uber). In Maleisië en Singapore is dit heel gangbaar. Zodanig zelfs dat er in sommige steden van Maleisië helemaal geen normale taxi’s meer rijden, maar enkel Grab. Het is ook super handig. Je hebt een app, daarin bestel je je taxi, je kunt chatten met je chauffeur en het is een vaste prijs, welke ook nog eens veel lager ligt dan de standaard taxi’s. Ideaal!
Wel merkten we in Indonesië direct dat Grab hier iets minder gangbaar is. Tot voor kort was Grab verboden, maar inmiddels is dit wel legaal. In ieder geval, voor de overheid en de politie, de locale bevolking denkt er soms duidelijk anders over. Chauffeurs van normale taxi’s kijken je vuil aan als je Grab noemt en op veel plekken, zoals treinstations en vliegvelden, mogen Grab taxi’s niet komen. Je moet dan naar een Grab pick-up point of naar de uitgang van het terrein lopen om je Grab te vinden.
Iets omslachtiger, maar werkt alsnog prima. Tot dat we in Ubud kwamen.
Het was direct al lastiger om een Grab van Sanur naar Ubud te krijgen. De chauffeurs vroegen ineens om meer geld of ze wilden helemaal die kant niet op. Dit omdat ze ‘geen klanten hebben in Ubud’. Uiteindelijk vonden we toch een chauffeur en stonden er later niet meer bij stil.
Vandaag verlieten we Ubud en wilden we met een Grab naar Seminyak. Hier begon de uitdaging. Er rijden maar weinig Grab taxi’s in Ubud, maar ik wist er nog vrij snel een te vinden en boekten de rit. Onze chauffeur stond op de straat te wachten en toen wij met onze backpacks aankwamen, kwam er direct iemand van de overkant van de straat aanlopen. Of dat (wijzend naar de auto) onze taxi was, ja dat was onze taxi. Direct begon de man een heel relaas, in het Indonesisch, tegen onze chauffeur. Van alle kanten kwamen mensen aangesneld en al snel stond er 6 man om de auto heen. Heftige gesprekken over en weer en inmiddels stond zelfs iemand het te filmen! Waar zijn wij nu weer in beland?! Onze chauffeur besloot eieren voor zijn geld te kiezen en snel weg te rijden.
Toen stonden wij met deze toch wat minder vriendelijke bewoners van Ubud. Een heel verhaal, en uiteindelijk besloten ze met dat wij ons aan hun regels moeten houden. En volgens hun regels is Grab verboden. We hebben nog een poging gedaan tot discussie. Volgens de overheid en de politie is Grab volledig legaal, ‘hun’ regels volgens leek ons meer piraterij. De man bleef volhouden, ‘ if you come to Bali, you have to follow our regulations’.
Begrijp we niet verkeerd, ik ben het compleet met deze stelregel eens. Als je een land bezoekt en je kunt je niet aanpassen, blijf dan vooral thuis. Maar.. geldt dit ook voor deze afspraken voor taxi’s? Volgens mij houden ze op deze oneerlijke manier de prijzen hoog, door met elkaar afspraken te maken en alle andere aanbieders te weren. Want naast Grab of Uber, is ook de Blue Bird taxi ‘verboden’ in Ubud. Nu weet ik niet alles meer van mijn economie-lessen, maar dit lijkt me niet een eerlijke en gezonde marktwerking.
Maar goed, ondertussen stonden wij nog met de lokale bevolking te dimdammen. We besluiten dat dit een oneindige discussie is en weg te lopen. Wat we vervolgens merken is dat het verhaal de straat al door is gegaan en wij te boek staan als ‘diegenen die een Grab wilden boeken’. We lopen de straat uit en ik kijk nog eens op mijn telefoon. De chatfunctie met de Grab-chauffeur staat nog open en ik doe nog een poging om contact te zoeken. Na even besluit hij ons toch verderop in de straat op te halen, wel is zijn prijs iets omhoog gegaan. Omdat ik momenteel meer sympathie kan opbrengen voor deze onwetende en onschuldige Grab chauffeur, dan de piraten die we achter hebben gelaten, vind ik zijn prijs niet meer dan redelijk. Iets later stappen we zeer discreet (en vooral heel snel) bij hem in en zijn we onderweg!
De taxi maffia in Ubud al langer een onderwerp en bekend onder reizigers, las ik later. Overal op straat worden taxi’s aangeboden en je wordt gek van het geroep naar je. Je kunt geen stap doen zonder dat iemand ‘Taxi? Taxi?’ naar je roept. Grab, Uber en Blue Bird Taxi’s mogen enkel passagiers afzetten. Heel Ubud is een ‘drop-only, no pick-up zone’. Je kunt wel een Grab of Uber krijgen, maar hier dien je zeer discreet mee om te gaan. De tips (die ik later las) zijn: Zeg nooit, maar dan ook nooit dat je een Grab of Uber hebt geboekt. Dit ook te meer voor de veiligheid van je chauffeur. Boek je Grab of Uber niet in een drukke straat, maar zoek een rustige plek op, weg van de taxi maffia. Let ook op politie, ondanks dat Grab en Uber legaal zijn, is veel politie daarentegen corrupt. Laat je daarom niet oppikken of afzetten bij een plek waar veel politie is.
In de rest van Bali moet het minder problemen geven om met Grab te reizen. Wel zijn we ons er nu van bewust dat de taxi maffia in Bali een ding is. Wij zijn in ieder geval veilig in Seminyak aangekomen. Voorlopig zitten we even goed en de volgende rit zal pas weer naar het vliegveld zijn. Gezien ik groot voorstander ben van Grab zal ik die rit ook weer via Grab boeken. Of we dan weer te maken krijgen met de taxi maffia, we zullen zien!
Liefs vanuit de Wildernis!
Xx Maris
[…] 2 dagen (en een aanvaring met de lokale bevolking omtrent ons transport) verlaten we Ubud en zijn we onderweg naar Seminyak/Canggu, waar ons thuis in Azië ligt. Van echt […]
Haha leuk om te lezen! En heel helpful! Wij hadden gisteren ook ruzie met de Balinezen @ Sanur, omdat ze dachten dat onze chauffeur ook een Grab was. Ze gingen op onze auto slaan en schreeuwen dat er signs waren. En toen hebben we maar bij een andere hoek afgesproken en dat was geen probleem!